Ветлівасць

Ветлівымі словамі дарослыя і дзеці карыстаюцца амаль штодня. Давайце праверым свае веды і пакажам прыклад ветлівых паводзін дзецям:

Дзякуем

Сардэчна дзякую! Я ўдзячны (удзячна) Вам! Дзякуй за дапамогу! Дзякуй за ўсё!

Просім прабачэння

Прабачце, калі ласка! Я прашу прабачэння! Вельмі шкадую, што нарабіў Вам клопату. Не сярдуйце, так атрымалася. Даруйце, мне вельмі непрыемна.

Радуемся

Вельмі добра! Цудоўна! Выдатна! Вось здорава! Якое шчасце! Вось гэта навіна! Мне вельмі прыемна! Я задаволены (задаволена)! Вы мяне ўзрадавалі! Мне гэта даспадобы! Гэта самая шчаслівая хвіліна ў маім жыцці! Я вельмі рады (рада)!

Жадаем

Жадаю шчасця! Каб Вы здаровы былі і радаваліся! Хай Вас Бог беражэ! Хай Вам шчасціць! Хай будуць здаровы Вашы родныя! Расці дужы (дужая) ды вялікі (вялікая)! Хай здзейсняцца ўсе спадзяванні! Бывайце здаровы, жывіце багата! Добрай дарогі! Хай усё будзе добра! Хай Вам лёс не здрадзіць!

Імёны

Для бацькоў імя сына ці дачкі — самае пяшчотнае і мілагучнае. Кожнае дзіця любіць, каб да яго звярталіся неяк асабліва. Камусьці падабаюцца памяншальныя ласкавыя формы імя, камусьці — толькі поўныя. Дзецям будзе цікава на некалькі хвілін акунуцца ў мінулае нашай краіны і даведацца, якія імёны існавалі раней на Беларусі.

1.Глядзім па-беларуску

Можна пачаць з самага простага, з  "Калыханкі", ранішніх праграм для малых на "Беларусь-3". А таксама перакладных мульцікаў на беларускай, напрыклад: «Шрэк", " Свінка Пэпі»

Не варта забываць і аб сцэне. Напрыклад, пра такія пастаноўкі ў Беларускім дзяржаўным тэатры юнага гледача:" Доктар Айбаліт", "Воўк і семера казлянят ", " Тэдзі"," Мая маленькая чарадзейка", "Пінокіа","Дзюймовачка"," Вяселы Роджар","Кошкін Дом".

2.Спяваем па-беларуску

Можна разам з рускамоўнымі развучваць і беларускія песенькі. Напрыклад, ужо звыклыя нам «Jingle Bells» можна і праспяваць па-беларуску «Звон звініць», як і класічную «Маленькай елачцы холадна зімой» ў пер. В. Жуковіча «Ў лесе яліначцы холадна зімой»; песні з любімых мульцікаў, напрыклад, песня з м/ф «Лятучы галандзец» – «Не шанцуе нам, прынцэсам, не шанцуе!».

3.Малюем па-беларуску

Можна выкарыстоўваць чатырохрадкоўі і гульні пры маляванні. Напрыклад, «Кропка, кропка, побач – коскі. Ручкі, ножкі, агурочак-чалавек па свеце крочыць " , гэтак жа малюнкам дзіцяці можна даваць беларускія назвы:" Ялінка", "Кветка","Сонейка"," Вясёлка"," Мама, тата, я" і абмяркоўваць намаляванае на беларускай мове.

4.Гуляем па-беларуску

Хай гэта будзе сямейная гульня або Мова мамы і дочкі, або пераклад слоў ва ўжо знаёмых усім гульнях. Напрыклад, " Раз, два, тры, чатыры, пяць. Я іду цябе шукаць". Прачынацца па-руску "З добрай раніцай!", а засыпаць па-беларуску "Дабранач!». Навучыцца чыста па-беларуску чысціць зубы: "У мяне зубная шчотка, ёю зубы чышчу чотка! Хто не чысьціць зубы шчоткай, вырасьце бяззубай цеткай!». Падобнае можна знайсці ў кнізе А. Хадановіча " Нататкі таткі”

5. Прыглядаемся па-беларуску

Назвы вуліц, шыльды крам, рэклама на білбордах, гандлёвыя маркі і нават надпісы на майках міма праходзяць-беларускае слова можна сустрэць нават на запраўцы дзе заўгодна-галоўнае, прыгледзецца.

6.Чытаем па-беларуску

Па-беларуску можна пазнаёміцца з Віні-Пухам і Пэпі «Він-пых і ўсе-ўсе" «Піпі Даўгая панчоха", а таксама Мумі-тролямі і хобітамі, авечкай Адэляй, Брык і Шусей. 

7.Запамінаем па-беларуску

Дзіцячы розум гнуткі і ўспрымальны. Запамінаць можна і па-расейску, і па-ангельску, і па-беларуску адразу ў адным вершыку. Напрыклад, як гэта зрабіла Я. Церашкова ў кнізе «Англійская мова. Словы за словах. Вершы".

8.Гаворым па-беларуску

З дзіцем можна абмяркоўваць, напрыклад, як прайшоў дзень ў дзіцячым садзе, наколькі была цікавай новая кніга або мультфільм, куды хадзілі на выхадных.

Гэтак жа можна завучваць з дзіцем асобныя беларускія словы. Напрыклад, з дапамогай картак, на якіх з аднаго боку пішацца беларускае слова, а на другім баку лепіцца малюнак. Захоўваць карткі лепш у канвертах, якія можна дастаць у транспарце, у чарзе і гуляць з дзіцем заўсёды, калі ўтворыцца вольны час, якое будзе карысна траціцца.

Яшчэ адзін спосаб вучыць словы-гэта падпісваць рэчы ў пакоі дзіцяці беларускімі словамі, г. зн. наляпляць стыкеры. Знаходзячыся з дзіцем у пакоі, кожны раз можна звяртаць яго ўвагу на стыкеры і зачытваць яму словы або слухаць самога дзіцяці, калі ён умее чытаць.